دسترسی به اطلاعات یعنی قدرت
حیات سازمان ها بسته به کسب اطلاعات به هنگام از محیط، غنی سازی اطلاعات، تزریق دانش و اطلاعات به بخشهای مختلف درون (یابرون) سازمانی است. این نحوه گردش اطلاعات است که جایگاه رقابتی یک سازمان را معین میسازد. نارسایی در گردش اطلاعات مرگ و زوال سازمان را به همراه می آورد. هدف تصمیم گیری با کمترین ضریب اشتباه و عمل کردن نزدیک به حالت بهینه است که مشخصا" به پشتیبانی یک معماری اطلاعاتی مناسب برای سازمان می انجامد.
فن آوری اطلاعات ، مجموعه ابزاری است که این نظام اطلاعاتی را ساماندهی مینماید. در حال حاضر در تعریف ابهام وجود دارد؛ نه، تعریف مبهم نیست، فلسفه وجودی فن آوری اطلاعات شفاف نیست. نوع نگرش به فنآوریاطلاعات با اشکال اساسی مواجه است، این خطای ادراکی در میان متخصصین فن آوری اطلاعات هم وجود دارد. ورود شتابزده این فن آوری به کشورمان مجال شناخت و بستر سازی مناسب را از این پدیده گرفت. اساس فن آوری اطلاعات بر پایه سه مفهوم است: تحلیل نیاز، معماری اطلاعات، پیاده سازی و کاربردابزار. چالش اساسی را نادیده گرفتن دو مفهوم اول بوجود می آورد.
فرهنگ ضعیف فن آوری اطلاعات در کشورمان ناشی از کمبود حلقهی مدیریتی آن است. علت ضعف تخصصی، عدم تربیت معمار اطلاعات و تحلیل گر است. کاربرد فن آوری اطلاعات در سازمانها تبدیل به هدفی لوکس برای مدیران شده است. نگاه ابزاری و نگرش جامع به زنجیره خدماتی فن آوری اطلاعات لازمه از بین رفتن این چالش است.
فن آوری اطلاعات ابزار دریافت و جمع آوری اطلاعات، نگهداری اطلاعات، پردازش و پرداخت اطلاعات و استخراج اطلاعات غنیشده و فیلتر شده از میان انبوه اطلاعات است. این فرآیند باید زیر نظر مدیر فن آوری اطلاعات راهبری شود. این فرآیند تحلیل گر، مشاور و طراح میخواهد، معمار اطلاعات و معماری میخواهد، مهندس نرمافزار و سخت افزار برای پیاده سازی و پشتیبانی میخواهد. عدم نگرش فرآیندی، شکست در پروژههای فن آوری اطلاعات را باعث میشود. فن آوری اطلاعات تبدیل به کالای لوکس و هزینه ساز می شود و به جای رفع مشکلات سازمانی، تبدیل به چالش و مشکلی اساسی برای سازمان می شود. مدیران و متخصصان در گیر این ابزار و پدیده می شوند و در نهایت در این پدیده ناپدید خواهند شد.
http://www.ityab.com/fa/article/p77-information_tachnology
۰ نظر
ارسال نظر